Paweling : Kaweruh Luhur, piwulang kahutamaning gesang kang saiki wus jarang kapriksan dening para among muda kang anggayuh mawarna kaweruh kadunyan, kawiwekan, kewiraan, kapinteran, sastra, basa, guna kasantikan, olah kasudibyan uga tata praja lan kepemimpinan nasional. (Wiyoto Ks).
Saka anane tetembungan Manungsa Sejati tentu bae nuduhake manawa ana Manungsa Biasa, Manungsa Kaprah, Manungsa Salumrah, Manungsa pinilih, Manungsa Winahyu Kekasihe Allah. Namung kabeh sebutan manungsa iku ceta kadunungan sasat mbuh pira sebute minangka Kalifatullah lan Kalifah Fil Ardh. Mangkana’a, yen ana sebutane Guru Sejati ya ana sebutane Guru Biasa mungguhing manungsa. Marga saka iku, tumuwuh marang hanane sebutan Siswa utawa Murid, Siswa Biasa, Siswa Utomo lan Siswa Sejati ya sang Sinatriya Sejati. Mangkana sateruse ya banjur ana sebutan “ Satriya, Satriya Utomo lan Satriya Sejati “.
Banjur ana pendangon mangkene : “ Apa contone kang dadi kuwajiban tumraping para Satriya, utawa Siswa sajrone netepi dawuhe sang Guru Sejati?! Jawabe akeh patuladan utawa piwulang kang bisa di pundut, utamane uswatun khasanah Nabi Agung Muhammad Solallohu Alaihi Wassalam kang ceta nora bakal keleru lan nyata-nyata dadi panutane Umat Islam sejagad. Uga bisa niti kaluhuran para pemimpin dunia, Presiden, Kyai Khos, Para Ilmuwan penemu Ilmu kang manfaat saindenging dunyo.
Wewarah uga ana ing pitutur luhur kang ana ing ringgit cucal anggitane Sunan Kalijogo, para satriya wayang darah Pandawa Limo. Uga ana kang kanti kaweruh Tripama yaiku Satriya Sumantri, Dipati karna lan Kumbakarno, uga kaweruh luhur kang sinebar ing saben suku-suku bangsa mesti ana watak wantune Satriya Utomo. Saben-saben suku bangsa ing dunyo ana, ing kene utamane Bangsa Nusantara Indonesia ceta anduweni para Satriyo gul-guling Praja. Para Satriya/Endang kang tugase mamayu hayuning Sarira, Kula Warga, Masyarakat, Bangsa, trusing Negara kang dadi tumpah darahe (satriyo Kumbakarno) utawa kang wus misudatama maringi drajat kaluhuran pribadine (Adipati Karno), kang dadi junjungan titising Wisnu Sesembahan Sejatine (Sumantri). Mula para Satriya lan Siswa anduweni dasar darah ajar kang bakal dadi sangune gesang kang ora gampang, ing antarane :
2.1. Tansah nyukuri apa kang dadi peparing kanikmatan saka ALLAH, ya Uripe, ya kesehatane, ya sandang pangane, papan garwa putra, Negara lan kahormataning manungsa liyane iyo diri pribadine.
2.2. Nindakake tobat lan sahid, ambangun kebersihaning jiwa-batin, anggugah ati sanubari, mangerti marang wisiking kolbu ( bisikan sang Suksma ) kanggo mahami scenarione Allah, garis takdir marang siji-sijining manungso.
2.3. To’at ( wara ) anyirnakake subhat, nora tumindak kang akehe muhung agawe karugian, tumindak ngetut angen-angen kang bisa anjlomprongake, nora mowohi kabecikan-kabagusan. Mula wungokna nurani, ambangun diri, nglatih nalar pikir, olah lenggahing cipto, olah roso, neguhake jiwa lan batin nguwati iman, tetepe ibadah, amangun nuwuhake tekad santosa – holopis kuntul baris, makarya kanti bener tumemen.
2.4. Nindakake faq’r, watak satriyo “ nora nistatake diri “ saha mangerteni marang kuwajibaning Satriyo Utomo (Pemimpin Sejati) lan hak kang halal lan mberkahi.
2.5. Tumindake dadi pengayom kanti adil wicaksana (nora botsih), nuwuhake rasa hormat, ndayani aman tertib, rasa ayem – tenrem lan jejeging bener, jujur, lurus lan adil para marta, tegas wani ndadani lan tanggung jawab.
2.6. Niti marang lakuning takdir, lakune urip minangka manungsa biasa, Satriya Biasa, najan jejere Satriya Utomo utawa Satriya Sejati, namung nyarirani saha mahami marang jejering titahe Allah kang kena apes, kilap, supe utawa lali, selaras kodrate urip lan adi kodrat minangka Kawula, Hambane Allah kang winates sajrone gesang salawase sugeng dumunung ing badan kuwadagan.
2.7. Uga anduweni daya, kabisan, ambek wateking pemimpin sejati kang waspada, tegas, pranawa, waskita wasis, uga sumeh, bisa manunggal ajur ajer marang Kawula Gustine, hing toto kelahiran, kebatinan yo kasuksmane.
2.8. Lantip, tansah tinarbuka ing cipta, nalar lan pikir, ambuka plawanganing Ati Suci kanggo nambah maneka kaweruh agal alusing kang sejati kanggo sangune gesang sajrone ngabdi marang Gustine. Wujude pinter gegulang ngelmu, landep gegulang Agama, tajem pamawase, mahami mobah mosik kemajuane jaman lan bisa nindakake watak kesatriyane kang nuwuhake rasa tentrem ayem marang kang kayoman. Nora malah nambah wedi wong kang wedi, nambah lara kang lagi lara, senenge pitenah lan golet salahing liyan. Nanging dadio pandega bangsa kebak saguh ing tanggung jawab.*/
2.9. Tansah mastuti tuduh, watak Satriya Sejati kang tansah anggegulang ilmu lan kalbu, keyakinan diri, iman, taqwa lan tauhid kanggo sangu ibadah, laku pangurbanan, nindakake darma – bakti, kabecikan, kabajikan, kang tundone kanggo sumujud bekti, sumungkem lan dedepe nyuwun ridhane Allah supaya anggone dadi Pemimpin Rahayu tinemune, mangkono kang den pimpin.
2.10. Uga anduweni sifat ridha, solehati, sobar lan iklas, sasat patine den eler-eler, uga anyarirani ambek luhur lan arif wicaksana (ma’rifat) minangka Satriyo Sejati, ya Satrio Utomo ya Siswa Sejatine sang Guru Sejati.
2.11. Dene pungkasing sifat Satriyo Sejati minangka Kalifah Fil Ardhi, percaya lan yakin haqul yakin, saha tumemen anggone nindakake sesanti “ Sastra Hendra Hayuningrat Pangruwating Diyu “, (mangerteni lan satuhu marang sesanti jatine ratune sakehing ratu sastra kang tinulis ing jagad kang bisa kanggo pangruwating diyu, anyirnakake ambeking buto angkara murka, kanggo memayu hayuning bawana lan akherat ya Kitab Suci Al Qur’an Al Karim). */
2.12. Satriya Sejati ya tentu anduweni sifat nyawiji ing cipto, tuhu dawuhe Sang Guru, luhur pribadine, ambek watek berbudi bawa laksana, tumindak nora grusa-grusu kebak pangati-ati, kanti ngetut kersane sang suksma (Rachsa), to’at (disiplin) lahir - batine, santosa bulet tekade, sampurna tumindake. */
2.13. Nora gampang goyah, gigrig ing goda rencana amarga saka iming-iming paes, kaelokan telung werna :“ 1. Kuwoso. 2.Dunyo – Brono - Kecipak - Iwak, lan 3. Pilus - pipi mulus kuning-hayuning Wanudyo Sulistyo ing warni, mangkono sak'walike”. Satitekna !”, amarga yen ora lulus panggoda siji bae bakal ora utama Gesange. Yen ta slamet marga nglanggar tartamtu ana pikoleh adiling jagad. Bakal ngunduh wohing pakarti.
2.14. Nora lumer ing sanjungan, bombongan kang melut nalar-pikir, masesa angen-angen kang sasat pinda garuda nglayang nanging wuta mabur ing jagad kang gumelar, wasana akhiring kanda banjur ambruk kebentus awang-awang, gumabrug tiba tanpa daya ing pertiwi bumi kasunyataning urip, ya ing batine manungsa, yen banjur lali jiwa ……“mesakna” …abot… “angel tambane”. Kang iki ing Jaman Kalamenta ya Jaman Kala Bendu, Nisdana lume era Djum akeh banget manungsa pada stres, gilo lan nadang roba.
2.15. Kadadeyan manungsa kang mung ngetut karep”ku”,-----melu karep”ku”, yen wus mangkana banjur andadekake ribut ruweting pikir, petenging cipta, kanlangsan, sumpeging dada, bingung lahir batine, malah bisa linglung rasa batin kesadarane, supe marang purwa duksina. Iki pentinge jiwa sabar- emut – eling marang Sesembahan Kang Sejati - ya Allah SWT; sarana tansah eling nindakake Sholat, uga nyenyuwun pangapura mratobat marang Gusti saha nindakake laku pangurbanan liyane kaya pituduh ing Bab mburi iki. Mula bener wong bodo lan jujur bisa dadi pangane wong jahat, wong pinter lan kuwasaa nek lagi apes bisa dadi pangane wong culika.
2.16. Pama den banget ati-ati sinau samubarang hal utowo kaweruh kang werit, kawruh batin, olah jiwa, apa maneh kang laku ngiwo. Mbebayani marang para Siswa, poro mudo, ya para Satriyo Sejati. Sabaro kang tawekal, tansah cedeka marang pepadang kang sejati lumantar Sholat, Dzikirullah, lumantar panyuwunan marang Allah, bisa sarana para panuntun, sesepuh, para ulama khos lan mesti bae marang Guru Sejatiniro, Ya Sesembahan Kang Sejati. Waspadakna, aja kebanteren lakune lampah rasa ing nalikane nglenggahake urusane kadunyan lan Negara. Dadi pemimpin Negara prayogane aja kerut klenik lan mistik ing jaman globalitas.
2.17. Wusanane ya kudu anduweni watak teguh hayu widada - nora gampang pudar – luntur Werna lan Perbawa Cahyane Allah ing ka - Imanan, Islam, Ikhsan lan Tauhide, anggone nindakake amanate gesang ing rong prekoro kang loro-lorone disebut loro-lorone atunggal. Dadi aja di campur antarane urusan Dunyo karo urusan Akherate, aja dicampur warna putih karo warna ireng. Jaman Kalamenta atasana ngagem Ilmu Pengetahuan, Tata Pemerintahan, Politik Kebangsaan, Kenegaraan, Perekonomian Global, Kamanungsan Wadining Jagad lan liyo liyane, sampurnakna ngagem Agama Tauhid.
Catetan : Watak Satriyo Sejati utawa Satriyo Utomo jaman saiki kaya mung kanggo pocapan. Mangkana ugo Manungsa Jati < sejati >. Ning yakin para Satriyo RI priksa bab iki. Mulo mbuh sepira kehe temtu nyarirani ambek
Luhur Budi iki, iyo Ambeking Ratu Gung Binatoro astan dalem panjenenganipun : KGPH Mangkunagoro IV; Insya Allah bakal gede sawab berkahe tumrap Bangsa lan Negara RI sak'rakyate pisan. (Wiyoto Ks )
(Dipetik dari buku : Wisiking Sukma Natajiwa Natanegara hal. 153-158 Oleh Wiyoto Ks)
Saka anane tetembungan Manungsa Sejati tentu bae nuduhake manawa ana Manungsa Biasa, Manungsa Kaprah, Manungsa Salumrah, Manungsa pinilih, Manungsa Winahyu Kekasihe Allah. Namung kabeh sebutan manungsa iku ceta kadunungan sasat mbuh pira sebute minangka Kalifatullah lan Kalifah Fil Ardh. Mangkana’a, yen ana sebutane Guru Sejati ya ana sebutane Guru Biasa mungguhing manungsa. Marga saka iku, tumuwuh marang hanane sebutan Siswa utawa Murid, Siswa Biasa, Siswa Utomo lan Siswa Sejati ya sang Sinatriya Sejati. Mangkana sateruse ya banjur ana sebutan “ Satriya, Satriya Utomo lan Satriya Sejati “.
Banjur ana pendangon mangkene : “ Apa contone kang dadi kuwajiban tumraping para Satriya, utawa Siswa sajrone netepi dawuhe sang Guru Sejati?! Jawabe akeh patuladan utawa piwulang kang bisa di pundut, utamane uswatun khasanah Nabi Agung Muhammad Solallohu Alaihi Wassalam kang ceta nora bakal keleru lan nyata-nyata dadi panutane Umat Islam sejagad. Uga bisa niti kaluhuran para pemimpin dunia, Presiden, Kyai Khos, Para Ilmuwan penemu Ilmu kang manfaat saindenging dunyo.
Wewarah uga ana ing pitutur luhur kang ana ing ringgit cucal anggitane Sunan Kalijogo, para satriya wayang darah Pandawa Limo. Uga ana kang kanti kaweruh Tripama yaiku Satriya Sumantri, Dipati karna lan Kumbakarno, uga kaweruh luhur kang sinebar ing saben suku-suku bangsa mesti ana watak wantune Satriya Utomo. Saben-saben suku bangsa ing dunyo ana, ing kene utamane Bangsa Nusantara Indonesia ceta anduweni para Satriyo gul-guling Praja. Para Satriya/Endang kang tugase mamayu hayuning Sarira, Kula Warga, Masyarakat, Bangsa, trusing Negara kang dadi tumpah darahe (satriyo Kumbakarno) utawa kang wus misudatama maringi drajat kaluhuran pribadine (Adipati Karno), kang dadi junjungan titising Wisnu Sesembahan Sejatine (Sumantri). Mula para Satriya lan Siswa anduweni dasar darah ajar kang bakal dadi sangune gesang kang ora gampang, ing antarane :
2.1. Tansah nyukuri apa kang dadi peparing kanikmatan saka ALLAH, ya Uripe, ya kesehatane, ya sandang pangane, papan garwa putra, Negara lan kahormataning manungsa liyane iyo diri pribadine.
2.2. Nindakake tobat lan sahid, ambangun kebersihaning jiwa-batin, anggugah ati sanubari, mangerti marang wisiking kolbu ( bisikan sang Suksma ) kanggo mahami scenarione Allah, garis takdir marang siji-sijining manungso.
2.3. To’at ( wara ) anyirnakake subhat, nora tumindak kang akehe muhung agawe karugian, tumindak ngetut angen-angen kang bisa anjlomprongake, nora mowohi kabecikan-kabagusan. Mula wungokna nurani, ambangun diri, nglatih nalar pikir, olah lenggahing cipto, olah roso, neguhake jiwa lan batin nguwati iman, tetepe ibadah, amangun nuwuhake tekad santosa – holopis kuntul baris, makarya kanti bener tumemen.
2.4. Nindakake faq’r, watak satriyo “ nora nistatake diri “ saha mangerteni marang kuwajibaning Satriyo Utomo (Pemimpin Sejati) lan hak kang halal lan mberkahi.
2.5. Tumindake dadi pengayom kanti adil wicaksana (nora botsih), nuwuhake rasa hormat, ndayani aman tertib, rasa ayem – tenrem lan jejeging bener, jujur, lurus lan adil para marta, tegas wani ndadani lan tanggung jawab.
2.6. Niti marang lakuning takdir, lakune urip minangka manungsa biasa, Satriya Biasa, najan jejere Satriya Utomo utawa Satriya Sejati, namung nyarirani saha mahami marang jejering titahe Allah kang kena apes, kilap, supe utawa lali, selaras kodrate urip lan adi kodrat minangka Kawula, Hambane Allah kang winates sajrone gesang salawase sugeng dumunung ing badan kuwadagan.
2.7. Uga anduweni daya, kabisan, ambek wateking pemimpin sejati kang waspada, tegas, pranawa, waskita wasis, uga sumeh, bisa manunggal ajur ajer marang Kawula Gustine, hing toto kelahiran, kebatinan yo kasuksmane.
2.8. Lantip, tansah tinarbuka ing cipta, nalar lan pikir, ambuka plawanganing Ati Suci kanggo nambah maneka kaweruh agal alusing kang sejati kanggo sangune gesang sajrone ngabdi marang Gustine. Wujude pinter gegulang ngelmu, landep gegulang Agama, tajem pamawase, mahami mobah mosik kemajuane jaman lan bisa nindakake watak kesatriyane kang nuwuhake rasa tentrem ayem marang kang kayoman. Nora malah nambah wedi wong kang wedi, nambah lara kang lagi lara, senenge pitenah lan golet salahing liyan. Nanging dadio pandega bangsa kebak saguh ing tanggung jawab.*/
2.9. Tansah mastuti tuduh, watak Satriya Sejati kang tansah anggegulang ilmu lan kalbu, keyakinan diri, iman, taqwa lan tauhid kanggo sangu ibadah, laku pangurbanan, nindakake darma – bakti, kabecikan, kabajikan, kang tundone kanggo sumujud bekti, sumungkem lan dedepe nyuwun ridhane Allah supaya anggone dadi Pemimpin Rahayu tinemune, mangkono kang den pimpin.
2.10. Uga anduweni sifat ridha, solehati, sobar lan iklas, sasat patine den eler-eler, uga anyarirani ambek luhur lan arif wicaksana (ma’rifat) minangka Satriyo Sejati, ya Satrio Utomo ya Siswa Sejatine sang Guru Sejati.
2.11. Dene pungkasing sifat Satriyo Sejati minangka Kalifah Fil Ardhi, percaya lan yakin haqul yakin, saha tumemen anggone nindakake sesanti “ Sastra Hendra Hayuningrat Pangruwating Diyu “, (mangerteni lan satuhu marang sesanti jatine ratune sakehing ratu sastra kang tinulis ing jagad kang bisa kanggo pangruwating diyu, anyirnakake ambeking buto angkara murka, kanggo memayu hayuning bawana lan akherat ya Kitab Suci Al Qur’an Al Karim). */
2.12. Satriya Sejati ya tentu anduweni sifat nyawiji ing cipto, tuhu dawuhe Sang Guru, luhur pribadine, ambek watek berbudi bawa laksana, tumindak nora grusa-grusu kebak pangati-ati, kanti ngetut kersane sang suksma (Rachsa), to’at (disiplin) lahir - batine, santosa bulet tekade, sampurna tumindake. */
2.13. Nora gampang goyah, gigrig ing goda rencana amarga saka iming-iming paes, kaelokan telung werna :“ 1. Kuwoso. 2.Dunyo – Brono - Kecipak - Iwak, lan 3. Pilus - pipi mulus kuning-hayuning Wanudyo Sulistyo ing warni, mangkono sak'walike”. Satitekna !”, amarga yen ora lulus panggoda siji bae bakal ora utama Gesange. Yen ta slamet marga nglanggar tartamtu ana pikoleh adiling jagad. Bakal ngunduh wohing pakarti.
2.14. Nora lumer ing sanjungan, bombongan kang melut nalar-pikir, masesa angen-angen kang sasat pinda garuda nglayang nanging wuta mabur ing jagad kang gumelar, wasana akhiring kanda banjur ambruk kebentus awang-awang, gumabrug tiba tanpa daya ing pertiwi bumi kasunyataning urip, ya ing batine manungsa, yen banjur lali jiwa ……“mesakna” …abot… “angel tambane”. Kang iki ing Jaman Kalamenta ya Jaman Kala Bendu, Nisdana lume era Djum akeh banget manungsa pada stres, gilo lan nadang roba.
2.15. Kadadeyan manungsa kang mung ngetut karep”ku”,-----melu karep”ku”, yen wus mangkana banjur andadekake ribut ruweting pikir, petenging cipta, kanlangsan, sumpeging dada, bingung lahir batine, malah bisa linglung rasa batin kesadarane, supe marang purwa duksina. Iki pentinge jiwa sabar- emut – eling marang Sesembahan Kang Sejati - ya Allah SWT; sarana tansah eling nindakake Sholat, uga nyenyuwun pangapura mratobat marang Gusti saha nindakake laku pangurbanan liyane kaya pituduh ing Bab mburi iki. Mula bener wong bodo lan jujur bisa dadi pangane wong jahat, wong pinter lan kuwasaa nek lagi apes bisa dadi pangane wong culika.
2.16. Pama den banget ati-ati sinau samubarang hal utowo kaweruh kang werit, kawruh batin, olah jiwa, apa maneh kang laku ngiwo. Mbebayani marang para Siswa, poro mudo, ya para Satriyo Sejati. Sabaro kang tawekal, tansah cedeka marang pepadang kang sejati lumantar Sholat, Dzikirullah, lumantar panyuwunan marang Allah, bisa sarana para panuntun, sesepuh, para ulama khos lan mesti bae marang Guru Sejatiniro, Ya Sesembahan Kang Sejati. Waspadakna, aja kebanteren lakune lampah rasa ing nalikane nglenggahake urusane kadunyan lan Negara. Dadi pemimpin Negara prayogane aja kerut klenik lan mistik ing jaman globalitas.
2.17. Wusanane ya kudu anduweni watak teguh hayu widada - nora gampang pudar – luntur Werna lan Perbawa Cahyane Allah ing ka - Imanan, Islam, Ikhsan lan Tauhide, anggone nindakake amanate gesang ing rong prekoro kang loro-lorone disebut loro-lorone atunggal. Dadi aja di campur antarane urusan Dunyo karo urusan Akherate, aja dicampur warna putih karo warna ireng. Jaman Kalamenta atasana ngagem Ilmu Pengetahuan, Tata Pemerintahan, Politik Kebangsaan, Kenegaraan, Perekonomian Global, Kamanungsan Wadining Jagad lan liyo liyane, sampurnakna ngagem Agama Tauhid.
Catetan : Watak Satriyo Sejati utawa Satriyo Utomo jaman saiki kaya mung kanggo pocapan. Mangkana ugo Manungsa Jati < sejati >. Ning yakin para Satriyo RI priksa bab iki. Mulo mbuh sepira kehe temtu nyarirani ambek
Luhur Budi iki, iyo Ambeking Ratu Gung Binatoro astan dalem panjenenganipun : KGPH Mangkunagoro IV; Insya Allah bakal gede sawab berkahe tumrap Bangsa lan Negara RI sak'rakyate pisan. (Wiyoto Ks )
(Dipetik dari buku : Wisiking Sukma Natajiwa Natanegara hal. 153-158 Oleh Wiyoto Ks)
0 komentar:
Posting Komentar